Onze gastblogger Jules heeft lang uitgekeken naar deze tocht en hij gaat eindelijk beginnen: 2 dagen trailrunnen met 56 km en bijna 3000 hoogtemeters. Ze heeft een mooie en uitdagende rondwandeling in de Karwendel gekozen - perfect voor een trailrunning huttentocht. Haverkracht komt mee op tournee in de vorm van flapjacks. Veel leesplezier, lieve mensen!
De avond ervoor: catering bakken
Flapjacks...? Dus wat is dat...? Flapjacks zijn typisch Britse havermoutrepen die romig, knapperig en zoet tegelijk zijn. Met slechts 5 ingrediënten en 35 minuten bereidingstijd zijn flapjacks snel en eenvoudig te bereiden. Het recept vind je hier . Helaas had ik maar 200 gram boter in huis en heb ik gewoon een zachte banaan door het deeg gemengd. Voeg 1 eetlepel chiazaad toe voor een knapperige crunch. Prachtig. Nadat de flapjacks waren afgekoeld, wikkelde ik ze in het eerder gebruikte bakpapier en bewaarde ze een nacht in de koelkast.
Op de ochtend van de tour: Oat Power Loading
Voordat ik begin, laad ik eerst mijn energie op. Want een tocht als deze kan niet zonder energie. Dus als ontbijt hebben we haverkracht in de vorm van nachtelijke haver. Het leuke van nachtelijke haver: ze laten een nacht in de kom weken en blijven de volgende dag niet in je maag zitten. Dit betekent dat er geen problemen zijn tijdens het hardlopen. Ik heb 3Bears Porridge Kaneel Appel geweekt in Havermelk met Amandel. Plus fruit, zaden of noten voor gezonde vetten en koolhydraten. Mijn keuze vandaag was geroosterde zonnebloempitten en gekarameliseerde appel met ahornsiroop. Zonnebloempitten zijn kleine wondertjes: ze leveren veel eiwitten (19 g per 100 g) en magnesium (420 mg per 100 g) en zijn daarom perfect voor de spieren.
Daar gaan we: de Karwendel wacht
Vanaf München is het ongeveer 100 km naar Hinterriss en de route over het Sylvenstein-stuwmeer doet mijn ogen stralen. Ook al ben ik al vaak bij het stuwmeer geweest, ik vind het altijd leuk om te stoppen bij de Faller Gorge Bridge en te genieten van het uitzicht over het turquoise water. Kort daarna arriveerde ik in Johannistal, een paar minuten na Hinterriss. Mijn trailrunningtocht begint hier.
Langs de Johannisbach ga je eerst naar het kleine Ahornboden, dan omhoog naar de Falkenhütte (gesloten tot begin 2020) en uiteindelijk naar beneden naar “Die Eng”. Hier neem ik een pauze en herlaad ik mijn haverkracht. De flapjacks smaken voortreffelijk.
We vervolgen onze weg naar de Lamsenjochhütte, mijn bestemming voor vandaag. De Lamsenjochhütte is spectaculair gelegen onder de Lamsenspitze en midden in het natuurpark Karwendel. Als je geluk hebt, kun je vanaf het terras van de hut zelfs steenbokken spotten. Helaas had ik vandaag geen geluk omdat het zo mistig was dat ik alleen de omtrek van de hut kon zien. Ik heb vandaag in totaal 23 km en 1664 m afgelegd. Dit betekent dat we vroeg naar bed gaan omdat de volgende dag de langere etappe op het programma staat.
Laten we verder gaan: Vandaag met uitzicht
Fijn als de hutgastheer met het perfecte ontbijt komt. Er is Bircher-muesli, wat eigenlijk de originele vorm van nachtelijke haver is. Haverpower met yoghurt, geraspte appel en hazelnoten. Er is geen betere manier om de vroege dag te beginnen. En hij begint heel vroeg. Mijn wekker gaat om 6.30 uur en begint om 8.00 uur opnieuw. Vandaag zonder mist, maar met veel zon.
Mijn pad voert me eerst door het Falzthurntal en vervolgens langs de Pletzachbach omhoog naar de Plumsjochütte. Terwijl de eerste 13 km gewoon voortrollen, is de klim naar de hut steil en veeleisend. Eenmaal boven neem ik een lange pauze - inclusief flapjacks en spritzer - en geniet van het uitzicht op de Risstal. Versterkt met haverkracht gaan we verder.
Aangekomen: Tot de volgende keer Karwendel
Er wordt gezegd: “De beste tijden gaan altijd het snelst voorbij”. Ja, het is ongelooflijk maar waar hoe snel deze twee dagen voorbijgingen. De Karwendel is een van mijn absolute favoriete regio's met zijn rustige, rustige valleien en spectaculaire uitzichten. Er zijn veel tours die ik al heb gedaan en veel die nog op mijn lijstje staan. Torscharte, Schafreiter en Reiterspitze behoren tot de eerstgenoemden en ik kan ze allemaal aanbevelen. Nu verdienen mijn vermoeide benen een pauze, daarom staat de badkuip bovenaan de lijst. Gelukkig liet ik een tweede zak flapjacks in de auto liggen en kwam zonder knorrende maag terug in München.
Liefs, Jules
Over de gastauteur
 |
Jules van eatrunhike.de is een trailrunner, outdoorliefhebber en foodie. Als ATRA-gecertificeerde trailguide & coach brengt ze veel tijd door in de bergen en neemt ze graag zelfgemaakte snacks en lekkernijen mee. Wij vinden op de een of andere manier de perfecte combinatie om voor u te schrijven. |
Laat een reactie achter
Alle reacties worden gemodereerd voordat ze worden gepubliceerd.
Deze site wordt beschermd door recaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van Google zijn van toepassing.